Następstwa neurologiczne wypadku a odszkodowanie
Następstwa neurologiczne wypadku są jednymi z najtrudniejszych dla bezpośrednio poszkodowanych w wypadkach. Ponadto są także trudne dla rodzin osób poszkodowanych, ponieważ wymagają one często o wiele większych nakładów na leczenie i opiekę nad chorym.
Sposób leczenia nierzadko zależy od doświadczenia lekarzy, którzy potrafią wysnuć odpowiednie wnioski z poszczególnych objawów. Bardzo ważne jest zatem, aby zachować ciągłość przekazywania wiedzy młodym lekarzom przez doświadczonych kolegów-neurologów, którzy po latach doświadczeń są w stanie odpowiednio badać, a następnie wyciągać wnioski.
Dzięki olbrzymiej bazie badań oraz wspomagania się aparaturą diagnostyczną, lekarz jest w stanie powiązać współdziałanie (lub jego brak) pomiędzy poszczególnymi układami czy też narządami. Ponadto- jeśli jest to możliwe określi przyczynę zaburzeń. Ponieważ układ nerwowy człowieka jest „wtopiony” w organizm zbiera informacje i przekazuje je do komputera centralnego mózgu) i odwrotnie. Informuje zatem to co się dzieje w tkankach nerwowych jest przekazywane układom poza nerwowym. Dzięki temu sprzężeniu możemy poruszać się w sposób skoordynowany i płynny, a także precyzyjnie wykonywać czynności, które mają wyznaczony przez nas cel. Dzięki zbieraniu bodźców z otoczenia oraz z organizmu jesteśmy w stanie przetwarzać je, a także uczyć się i tworzyć. W efekcie możemy nie tylko przetrwać jako organizm, ale także rozwijać się.
Zaburzenia układu koordynacyjno-ruchowego
Zaburzenia układu nerwowego w przypadkach następstw wypadków dotyczących uszczerbków w układzie nerwowym -ruchowo-koordynacyjnym jest o wiele łatwiejsza ( chociaż także niełatwa), w porównaniu do uszkodzenia funkcji informacyjno-poznawczych mózgu np. w wyniku od uderzenia głową o asfalt przez pieszego, czy też o szybę pojazdu w trakcie wypadku.
Czym się różni niedowład od porażenia ?- następstwa neurologiczne wypadku a odszkodowanie
Najpierw wyjaśnijmy, czym różni się niedowład od porażenia po wypadku samochodowym.
Niedowład pozwala na wykonywanie czynności (w mniejszym zakresie lub z mniejszą siłą), a porażenie natomiast nie pozwala w ogóle na wykonywanie ruchów daną kończyną.
Zaburzenia ruchowe mogą mieć charakter ośrodkowy lub obwodowy ponieważ układ ten składa się z dwóch neuronów (tj. komórek nerwowych): neuronu ośrodkowego i neuronu obwodowego.
Badanie „układu sterującego” czyli zaburzeń ruchu i jego koordynacji jest zapewne najbardziej widoczne także dla najbliższych osobie poszkodowanej. Można zaobserwować czy poszkodowany ma tyle samo siły co przed wypadkiem. Czy jest w stanie wykonywać czynności dnia codziennego (np. mycie, ubieranie się, krojenie chleba) w tym samym stopniu co wcześniej. Uszkodzenia neuronu ruchowego ośrodkowego ma charakter bardziej rozległy. Objawia się niedowładami i porażeniami – od mięśni części twarzy, ręki, poprzez niedowłady pojedynczej kończyny, aż po wszystkie cztery kończyny.